Ruzie
// Filed in: Verhalen
Er waren eens twee monniken die al veertig jaar bij elkaar woonden en nog nooit ruzie hadden gehad.
Nog niet één keer. Op een dag zei de ene monnik tegen de andere: 'Vind je het ook niet eens tijd worden dat we ruzie hebben, al is het maar één keer?'
'Goed,' antwoordde de andere monnik. 'Laten we meteen maar beginnen. Waar zullen we eens ruzie over maken?'
'Over dit stuk brood misschien?' opperde
'Over dit stuk brood misschien?' opperde de eerste monnik.
'Oké, laten we ruzie maken over dit brood. Hoe gaan we dat aanpakken?' vroeg de andere weer.
'Dit brood is van mij, en van mij alleen,' zei de eerste monnik.
'0 ja? Hou het dan maar,' zei de tweede monnik.
Nog niet één keer. Op een dag zei de ene monnik tegen de andere: 'Vind je het ook niet eens tijd worden dat we ruzie hebben, al is het maar één keer?'
'Goed,' antwoordde de andere monnik. 'Laten we meteen maar beginnen. Waar zullen we eens ruzie over maken?'
'Over dit stuk brood misschien?' opperde
'Over dit stuk brood misschien?' opperde de eerste monnik.
'Oké, laten we ruzie maken over dit brood. Hoe gaan we dat aanpakken?' vroeg de andere weer.
'Dit brood is van mij, en van mij alleen,' zei de eerste monnik.
'0 ja? Hou het dan maar,' zei de tweede monnik.
De weg
// Filed in: Quotes
"Net als nu, wandelend, staand, zittend of liggend, het reageren op situaties en omgaan met mensen zoals het komt: alles is de Weg."
Omgaan met Probleemgedrag
//
Chisense werkte mee aan de symposium IJsselheem.
Inspirerend symposium over omgaan met probleemgedrag
De dag van de verpleging en verzorging was ook dit jaar weer aanleiding om een symposium te houden over een aan ons werk gerelateerd onderwerp. Dit jaar is gekozen voor het uitdiepen van het omgaan met probleemgedrag van de cliënt of andere klanten van ons. Denk bij dit laatste aan gasten aan de balie, familie en mantelzorgers en soms de eigen collega’s. Maar zoals Marianne Berman het zo passend verwoordde in haar slotwoord hebben we in de meeste gevallen te maken met onbegrepen gedrag in plaats van probleemgedrag.
Wat erg plezierig was is dat er vanuit alle locaties en alle disciplines belangstelling was voor deze dag. Uit de evaluatieformulieren kwamen veel positieve reacties op de workshops wat betreft inhoud en presentatie. “We kunnen hier wat mee op de werkvloer”, of “dit smaakt naar meer!”
Inspirerend symposium over omgaan met probleemgedrag
De dag van de verpleging en verzorging was ook dit jaar weer aanleiding om een symposium te houden over een aan ons werk gerelateerd onderwerp. Dit jaar is gekozen voor het uitdiepen van het omgaan met probleemgedrag van de cliënt of andere klanten van ons. Denk bij dit laatste aan gasten aan de balie, familie en mantelzorgers en soms de eigen collega’s. Maar zoals Marianne Berman het zo passend verwoordde in haar slotwoord hebben we in de meeste gevallen te maken met onbegrepen gedrag in plaats van probleemgedrag.
Wat erg plezierig was is dat er vanuit alle locaties en alle disciplines belangstelling was voor deze dag. Uit de evaluatieformulieren kwamen veel positieve reacties op de workshops wat betreft inhoud en presentatie. “We kunnen hier wat mee op de werkvloer”, of “dit smaakt naar meer!”
Loslaten
//
Er liepen eens een oude en een jonge Zen-monnik langs een weg. Op een gegeven moment kwamen ze bij een rivier, die ze moesten oversteken. Op de plek waar de weg en de rivier elkaar kruisten, stond een mooie jonge vrouw in een zijden kimono. Zij vroeg of de monniken haar konden helpen bij het oversteken. De zoude Zen-monnik aarzelde geen moment, nam haar in zijn armen, droeg haar naar de overkant en zette haar daar neer.
Zwijgend vervolgden de monniken hun weg.
's Avonds laat toen ze onderdak hadden gevonden in een tempel kon de jonge monnik zich niet langer bedwingen en vroeg: "Wij Zen-monniken mogen ons tijdens onze training niet met vrouwen bemoeien, laat staan aanraken. Waarom heb jij dat dan toch gedaan?"
De oudere monnik antwoordde: "Ik heb de vrouw opgepakt, naar de overkant gedragen, haar daar neergezet en losgelaten. Jij draagt haar kennelijk nog steeds met je mee en hebt haar nog niet losgelaten."
Zwijgend vervolgden de monniken hun weg.
's Avonds laat toen ze onderdak hadden gevonden in een tempel kon de jonge monnik zich niet langer bedwingen en vroeg: "Wij Zen-monniken mogen ons tijdens onze training niet met vrouwen bemoeien, laat staan aanraken. Waarom heb jij dat dan toch gedaan?"
De oudere monnik antwoordde: "Ik heb de vrouw opgepakt, naar de overkant gedragen, haar daar neergezet en losgelaten. Jij draagt haar kennelijk nog steeds met je mee en hebt haar nog niet losgelaten."
Things we have learnt along the way ---
//
The most destructive force in the universe is gossip.
You can tell a lot about a man by the way he handles these three things: a rainy day, lost luggage, and tangled Christmas tree lights.
The real art of conversation is not only to say the right thing in the right place, but also to leave unsaid the wrong thing at the tempting moment.
It is bad to suppress laughter; it goes back down and spreads to your hips.
If you must choose between two evils, pick the one you've never tried before.
A person who is nice to you, but rude to the waiter, is not a nice person. (This is very important. It never fails.)
From Simply You, Winter 2006.
And ---
Take too many pictures, laugh too much and love like you've never been hurt because everyh sixty seconds you spend upset is a minute of happiness you'll never get back! True, true!
You can tell a lot about a man by the way he handles these three things: a rainy day, lost luggage, and tangled Christmas tree lights.
The real art of conversation is not only to say the right thing in the right place, but also to leave unsaid the wrong thing at the tempting moment.
It is bad to suppress laughter; it goes back down and spreads to your hips.
If you must choose between two evils, pick the one you've never tried before.
A person who is nice to you, but rude to the waiter, is not a nice person. (This is very important. It never fails.)
From Simply You, Winter 2006.
And ---
Take too many pictures, laugh too much and love like you've never been hurt because everyh sixty seconds you spend upset is a minute of happiness you'll never get back! True, true!